چقدر سخته تو چشای کسی که تموم عشق رو ازت دزدیده و به جاش یه زخم همیشگی رو بهت هدیه داده زل بزنی و به جای اینکه لبریز کینه و نفرت بشی حس کنی هنوزم دوسش داری چقدر سخته دلت بخواد دوباره سرتو به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر غرورش همه وجودت له شد چقدر سخته تو خیالت ساعتها باهاش حرف بزنی ولی وقتی دیدیش هیچی جز سلام نتونی بگی .......چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه ها تو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری..... چقدر سخته گل ارزوهاتو تو یه باغ دیگه ببینی..!

 

 

 

 

 

نویسنده: سالار صیفوری (دوشنبه 85/1/28 :: ساعت 6:0 عصر)
لینک های مرتبط:

نظرات ()